Στην ευρύτερη περιοχή του Χόνδρου, νότια του Ηρακλείου, υπάρχουν τρεις τοιχογραφημένοι ναοί που χρονολογούνται περίπου από τον 14ο αιώνα, μαρτυρώντας την πνευματική και οικονομική άνθιση της περιοχής εκείνη την εποχή.

Ένας από τους τρεις διασωθέντες ναούς είναι και ο Άγιος Γεώργιος Βαγιώτης που βρίσκεται στον παραθαλάσσιο οικισμό Καστρί.

Ο Ιερός Ναός είναι χτισμένος σε πλήρη αρμονία με το φυσικό περιβάλλον της περιοχής, ανάμεσα σε ελιές και κληματαριές, αγριολούλουδα και θεόρατες λεύκες. Το μικρό ξωκλήσι είναι μονόχωρο και παλιότερα φαίνεται να είχε κεραμοσκεπή, η οποία αντικαταστάθηκε πρόσφατα από μπετόν. Από τις υπέροχες τοιχογραφίες του ναού σώζονται παρά ελάχιστα ίχνη τους που είναι ορατά μόνο στο έμπειρο μάτι, καθώς το μεγαλύτερο μέρος τους καταστράφηκε από ανθρώπινο χέρι τον περασμένο αιώνα. Εκτός από τη σκεπή, ο ναός φέρει στο βόρειο και στο νότιο τοίχο του αντιστηρίγματα που προστέθηκαν για την προστασία του αρχικού κτίσματος.

Δίπλα στον Ιερό Ναό υπάρχει η πανάρχαια Φλέγα που είναι πλήρως συνδεδεμένη με την ύπαρξη ζωής στην περιοχή. Σύμφωνα με την παράδοση, η Φλέγα ανάβλυζε δροσερό νερό υπό την προστασία του Αγίου Γεωργίου. Όμως, οι κάτοικοι του χωριού δοκιμάστηκαν, καθώς ένα μεγάλο θεριό έβγαινε από τη Φλέγα με αποτέλεσμα να μην υπάρχει νερό στην περιοχή. Τότε, ο Άγιος Γεώργιος, που δεν μπορούσε να βλέπει την αδικία και τα βάσανα των κατοίκων, τους βοήθησε σκοτώνοντας το θεριό με το σπαθί και το χρυσό κοντάρι.

Την ιστορία του θεριού της Φλέγας και το χρυσό κοντάρι του Αγίου Γεωργίου υμνούν τα δημοτικά τραγούδια της περιοχής, που τραγουδούν και χορεύουν οι κάτοικοι στο τριήμερο πανηγύρι που γίνεται για την γιορτή του Αγίου Γεωργίου του Βαγιώτη στις 23 Απριλίου.